استاندارد آموزشی ایزو ۲۹۹۹۰

استاندارد آموزشی ایزو ۲۹۹۹۰ که در سال ۲۰۱۰ میلادی توسط موسسه استاندارد بریتانیا (BSI) معرفی شد به عنوان جدیدترین استاندارد آموزشی حوزه آموزش و یادگیری شناخته شده است. تعیین الزامات پایه برای ارائه کنندگان خدمات آموزش و یادگیری با در نظر گرفتن فرصت های رسمی و غیر رسمی هدف اصلی تدوین این استاندارد بوده است.

برخی از ویژگی های منحصر به فرد که سبب برتری استاندارد آموزشی ایزو ۲۹۹۹۰ نسبت به دیگر استانداردها بوده است.

• جایگزینی اصطلاح یادگیری به جای اصطلاح آموزش که به منظور تشویق فراگیران به تمرکز بر نتایج فرایند و نیز تاکید بر طیف کاملی از فرصت های موجود برای ارائه خدمات در حوزه یادگیری می باشد. در استاندارد آموزشی ایزو 29990 به طور خاص گذار از پارادایم مدیریت آموزش به مدیریت یادگیری به روشنی قابل درک است.
• کاربرد وسیع این استاندارد آموزشی به طوری که تمام مراحل آن هم در سازمان های آموزشی و هم برای واحد آموزش سازمان ها قابل پیاده سازی است. بر خلاف دو استاندارد معروف ایزو 10015 و IWA2 که اولی برای واحد آموزش سازمان ها و دومی برای موسسات آموزشی کاربرد دارد، ایزو ۲۹۹۹۰ برای تمامی سازمان ها قابل اجرا است.
• نگاه سیستماتیک استاندارد آموزشی ایزو 29990 به فرآیند یادگیری و سایر فرآیند های سازمانی بسیار حائز اهمیت است. در این استاندارد به صورت یکپارچه بر فرایندهای برنامه درسی محیط کار، مدیریت منابع انسانی، مدیریت مالی، مدیریت ریسک و … تمرکز می شود.
• توجه ویژه به فراگیر (یادگیرنده) و کسب نتیجه مطلوب در فرآیند یادگیری در این استاندارد مشهود است.
• به عنوان یک روند تکاملی و تدریجی به معیارهای پایش مستمر فرآیند یادگیری توجه می شود.
• بر کنترل کیفیت (QC) و تضمین کیفیت (QA) ارائه خدمات یادگیری تاکید می شود.
• معیارهای صلاحیت حرفه ای تامین کنندگان خدمات یادگیری (LSPs) بررسی می شود.
• الگوهای سنتی و مدرس محور آموزش مانند روش استاد شاگردی جای خود را به  مدل های نوینی همچون تسهیل گری و مربیگری میدهد.
• مفهوم شایستگی به طور مشاهده پذیر و قابل اندازه گیری در این استاندارد آموزشی باز تعریف می شود.

استاندارد ایزو ۲۹۹۹۰ ، استانداردی رسمی در نظام آموزش و توسعه منابع انسانی، ۱۵ فرآیند را در برنامه ریزی درسی محیط کار تعریف کرده که از این تعداد ۵ فرآیند اصلی و ۱۰ فرآیند مدیریتی و پشتیبانی هستند.