مصاحبه دکتر هادی زمانی با روزنامه عصر اصفهان در خصوص معرفی کتاب جدیدشان با نام ” کتاب روابط عمومی اقتضایی “

دکتر هادی زمانی محققی متفاوت است که جهان را از دریچه ارتباطات می نگرد. او که فارغ التحصیل رشته جامعه شناسی است اما علاقه اش را در زمینه مطالعات ارتباطی با نگارش کتاب های “روابط عمومی اثربخش و فراگیر”، “روابط عمومی زندگی”، “مدیریت ناب”، “لطفا مدیر انگشت شکسته نباشید” و “مدیریت نخبگان، قدرت مردم” به ثبوت رسانیده است. دیدگاه های متفاوت او، ارتباطات را نه به مثابه یک علم بلکه ایدئولوژی آینده ساز جهان می داند. او که به شدت علاقه مند به بزرگان و حکمای پارسی است آثار سعدی علیه رحمه را منشا علوم ارتباطات دانسته و او را پدر ارتباطات می نامد. او با الهام از این آثار سبک خبری ایرانی به نام “برید“ را ابداع کرده است که در نوع خود بی نظیر است. دکتر زمانی با قلمی روان و شیوا و اندیشه ای توسعه محور و راهگشا دانش روابط عمومی را دانش زندگی می داند که قدرت آگاهی بخشی و توسعه دارد و روزنامه نگاران را رهبران جامعه تغییر می نامد. او را که بایستی از اساتید برجسته و متواضع علوم ارتباطات دانست، همچنین با روحیه مردمی و خدمتگزار از متخصصانی دانست که علم را تنها در خدمت به انسان ها تصور می کنند و علوم ارتباطات را تنها دانش رهای بخش انسان معاصر می دانند. لذا به جرأت می توان گفت تلاش های ایشان با طرح دیدگاه ها و فرضیات نوین مسیری متفاوت را پیش روی محققان و متخصصان اجتماعی می گشاید. به بهانه انتشار کتاب ” روابط عمومی اقتضایی ” با ایشان به گفتگو نشستیم.

آقای دکتر زمانی کتاب روابط عمومی اقتضایی چه ویژگی مهمی دارد؟

کتاب روابط عمومی اقتضایی در چهار فصل مجموعه مقالات بنده در حوزه علوم ارتباطات است؛ مهم ترین ویژگی این کتاب توجه به مباحث مختلف ارتباطی و روابط عمومی است که بیان کننده دیدگاه های بنده در زمینه های مختلف علوم ارتباطات اجتماعی است. مطالعه این کتاب در حقیقت آرزوها و آرمان های بنده را در کنار وضع موجودی که می تواند بهتر از این باشد بیان می کند. ویژگی مهم دیگر آن فروش سریع و فوق العاده چاپ اول آن است که تمام شده و من باید با ناشر در خصوص چاپ دوم اش صحبت کنم.

ارتباطات ، مدیریت بحران و تکنولوژی های ارتباطی چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟

جهان در عصر حاضر به مثابه دهکده ای تعریف می شود که در آن بدون ارتباطات و پیشبرد جریان هوشمندسازی نمی توان به توسعه اجتماعی دست یافت. اکنون دانش ارتباطات بعنوان بالاترین درجه فلسفه در توسعه اجتماعی است که چنانچه انسان ها در تمام مراحل زندگی خود در سطوح خرد، میانی و کلان به فراگیری و ارتقای دانش ارتباطات توجه دقیق و منطقی داشته باشند، موفقیت را تجربه خواهند کرد.

در خصوص نقش ارتباطات در مدیریت بحران های جامعه، در بیان تعریفی از ارتباطات باید گفت: در این زمینه، پرسش های مهمی شامل چه چیز، چه کسی، کجا، چه زمانی، چگونه و چرا؟ مطرح هستند که پاسخ به این موارد، انبوهی از داده ها را برای ما آشکار می سازند. هنگامی که در مورد چهار سوال اول صحبت می کنیم منظورمان شناخت موضوع و دستیابی به اطلاعات اولیه و متقن است که اساس کار کارشناسان حوره علوم ارتباطات اعم از خبرنگاران و کارشناسان روابط عمومی است. اما با گذر از این سطح و گشتن به دنبال پاسخ سوالات چگونگی رویدادها که بیشتر توسط محققین و روزنامه نگاران تحقیقی و متخصصان روابط عمومی کارآمد صورت می پذیرد، محقق به دانش موضوع دست می یابد . دستیابی به پاسخ چگونگی ها ما را وارد دنیای علم می کند و قدم در راه کسب دانش می گذارد.. اما پرسش مهم و حیاتی انسان در تمام طول تاریخ دستیابی به چرایی رویدادها و مسایل است. امری که اگر محقق شود انسان را به دنیای بی نهایت معرفت و حکمت وارد می کند. حکمت نهایت اندیشه ورزی و خردمندی است و در این سطح واقعیات و حقایق ناگفته بر انسان کشف می گردد اما مهترین دستاورد حکمت انتخاب و تصمیم درست و روشن نمودن چراغ راه زندگی برای دیگران است.

مدیرعامل خانه ارتباطات با نقد ایدولوژی های حاکم بر جهان گفت: مارکسیسم سیاسی جهان را به ورطه سقوط و تباهی راهنمایی کرد و دستاوردی جز خون ریزی و کشتار میلیون ها انسان نداشت و هرگز جامعه بی طبقه پرولتاریا به وجود نیامد؛ بلکه با محدودیت آزادی و دموکراسی خواهی بشریت، قدرت را به حزبی حاکم و فاسدین لاقید واگذارکرد. اما مارکسیسم علمی باعث نقد کارکردگرایی و کاپیتالیسم منبعث از آن شد و به شکل گیری جوامع آزاد در غرب کمک شایانی نمود. شاید در دوران گذشته تقابل مارکسیسم، کاپیتالیسم و از سوی دیگر ایدئولوژی های شرقی، جهان را در سیطره خود نگه داشته بود ولی به زودی قدرت و نفوذ شبکه های اجتماعی با قدرتمند کردن شهروندان به عنوان تنها قدرت حاکمه تنها و تنها یک ایدئولوژی را برای جهان امروز باقی خواهند گذاشت که مورد پذیرش همه ملت ها و کشورهای آزاده خواهد بود و آن ارتباطات است. چه باور کنیم و چه انکار به زودی قدرت تکنولوژی های ارتباطی و داده کاوی و تحلیل داده ها تنها یک ایدئولوژی را برای بشر به جای خواهد گذاشت و آن ایدئولوژی ارتباطات است. شاید باور این موضوع کمی سخت باشد.

شما ارتباطات را فراتر از علم در جایگاه ایدئولوژی می نشانید لطفا جهانی که این ایدئولوژی را  خواهد پذیرفت ترسیم کنید؟

شما چه سفید باشید و چه سیاه ، چه عرب باشید و چه اروپایی چه مشرقی باشید و چه ساکن غرب، تنها و تنها باید بپذیرید که در دنیای یکپارچه دهکده جهانی با تعامل، همکاری و قدرت دانش ارتباطات قادر به دستیابی به زندگی مرفه و آزاد هستید.

 قدرت در داشتن سلاح نیست، چرا که اسلحه و تکنولوژی تولید آن بیش تر موازنه کننده خواهد بود. اما آنچه که شما را در جهان پیرامون و کنوانسیون ها، کمیسیون ها ، نهادها و سازمان های بین المللی که نقشی تعیین کننده در سرنوشت ملت ها و دولت ها دارند موفق می نماید قدرت برقراری ارتباط ، مذاکره ، تیم سازی ، فرصت شناسی در ترسیم همکاران فعلی و مخالفین حاضر و ایجاد اشتراک منافع بین المللی است. در عصر امروز دوست و دشمنی وجود ندارد و تنها منافع هستند که ارتباطات را معنا می بخشند.

بنابراین، کسانی که قدرت انتقال دیدگاه های خود به دیگران را دارند، از توان اجرای کار تیمی، تشکیل کمیسیون های بین المللی و بسط ارتباطات برخوردارند، و لذا موفق بوده و قدرت بلامنازع آینده خواهند بود.

بر این اساس روابط عمومی اقتضایی در چنین سطحی از دل بحران ها بر می خیزد درست است؟

دقیقا! شریک امروز ممکن است مخالف فردا در فلان موضوع باشد . حرف حرفِ منافع کشور است، دوست و دشمن به معنای گذشته وجود ندارد. در گذشته رؤسای کشورها به دنبال دوستان پایدار و دراز مدت می گشتند، لذا ازدواج های سیاسی نیز انجام می شد حتی در آن زمان هم منافع اولویت اول بود و ممکن بود کشوری برای منافع بیشتر اشتراکات خود را با دوستان گذشته زیرپا بگذارد. اما امروز اساس سیاست همین است. در جهان امروز مواد اولیه، نیروی انسانی، تکنولوژی و قدرت ارتباطات عوامل تعیین کننده در مذاکرات و موفقیت هستند. هیچ کشوری همه نیازهای خود را نمی تواند در داخل کشور خود و با تکیه بر منابع داخلی تامین کند بلکه با توجه به پیشرفت های روزافزون و تکنولوژیک نیازمند مشارکت جهانی است. برندها دقیقا این معنای ” روابط عمومی اقتضایی” را اثبات می کنند. به واقع هیچ برندی محصولات اش بومی یک کشور نیست، به عنوان مثال مرسدس بنز صندلی و بسیاری از ملزومات اش را از شرکت های اروپایی غیر آلمانی خریداری می کند، اما آنچه که مهم است برند است که ما و مخاطبین جهانی آن را متعلق به آلمان می دانیم. مدیریت برند مدیریت فروش محصولات آن برند نیست بلکه مدیریت تامین قطعات با کیفیت، کارگران متخصص و تکنولوژی به روز برای تولید تا فروش جهانی است .

اشاره به مدیریت برند کردید. یکی از مولفه های دهکده جهانی و جهان مدرن کنونی برند است؟ به نظر شما آیا برندها قدرت نفوذ و تغییر دارند؟

برند مهم ترین مولفه جهان مدرن است . برند یعنی ارتباطات جهان شمول  از جهان اول تا سوم؛ تأمین مواد اولیه ، تکنولوژی تولید ، بازاریابی و فروش ، احترام به خرده فرهنگ ها و فرهنگ های بزرگ جهانی در تولید محصول و … می بینید که یک برند جهانی از ارتباطات را در خود نگه می دارد.  تویوتایی که ما سوار می شویم و برند کشور ژاپن می دانیم در آمریکا و مالزی تولید می شود و مواد اولیه آن نیز از دیگر کشورها تهیه می گردد و کارگران و سرمهندسان از ملیت های مختلف قطعات آن را در کشورهای مختلف تولید می کنند چگونه ممکن است در یک فضای  غیر صلح آمیز و تعاملی بر مبنای گفتگو به چنین دستاوردی دست یابیم؟